Szczepienie przeprowadza się zazwyczaj w okresie spoczynku sadzonek, głównie wiosną i zimą, ale wiosna jest najlepszym sezonem. Po wiosennym szczepieniu temperatura stopniowo wzrasta, co sprzyja gojeniu, a roślina może kiełkować i rosnąć po szczepieniu.
1. Szczepienie wiosną: Wiosenne szczepienie jest zazwyczaj najlepsze od 20 marca do 10 kwietnia. W tym czasie sok z podkładki i zrazu zaczyna płynąć, podział komórek jest aktywny, interfejs goi się szybko, a wskaźnik przeżywalności szczepienia jest wysoki. Gatunki drzew, które kiełkują późno, takie jak: czarne daktyle szczepione z persymonami, orzechy włoskie szczepione itp. powinny być sadzone później, a będą lepsze po 20 kwietnia, czyli najbardziej odpowiednie są w okolicach Grain Rain do Lixia.
2. Szczepienie latem: Szczepienie drzew zimozielonych jest bardziej wskazane latem, np. cypryśnik szmaragdowy, cypryśnik złoty itp., które mają większą przeżywalność w czerwcu.
3. Szczepienie zimą: Zarówno podkładka, jak i zraz są w stanie uśpienia zimą, a aktywność metaboliczna tkanki komórkowej jest bardzo słaba. Kluczem do przetrwania po szczepieniu jest jakość sztucznej rośliny. Podkładka i zraz nie mogą stracić zbyt dużo wody. Szczepienie zimą przeprowadza się w pomieszczeniu w okresie zimowego spoczynku; po szczepieniu przenosi się je do piwnicy w celu sztucznego sadzenia, a wiosną do sadzenia w polu. Podczas procesu przesadzania, ponieważ interfejs nie zagoił się jeszcze, interfejs jest dotykany, a przeżycie jest zagrożone. Zaszczepione uśpione sadzonki można również przechowywać w szklarni, aby zagoiły się i wykiełkowały z wyprzedzeniem. Zaletą szczepienia zimą jest to, że można je szczepić w okresie spoczynku drzew, niezależnie od sezonowości wzrostu, a czas jest spokojny i można je przeprowadzać przez całą zimę. Można w pełni wykorzystać zimowy spoczynek do produkcji i poprawić wydajność produkcji.
Czas publikacji: 31-05-2024
